W konwencjonalnym rozumieniu pojęcie radykalizmu przeważnie mało różni się od pojęcia ekstremizmu czy fundamentalizmu. Ich rzekomym mianownikiem jest niezachwiana pewność siebie. Opisany tu radykalizm substancjalny jednoczy się dla odmiany z dręczącym niepokojem, który towarzyszy antycypacji alternatywnego świata.
Tak pojmowany radykalizm dojrzeć można w działaniu ruchów społecznych, z ich kreatywną intencjonalnością, potrzebą diagnozowania czy krytycznym stosunkiem do rzeczywistości, lecz też wewnętrznymi napięciami wynikającymi ze spiętrzonych pragnień i idealizmu.
W teoretycznej refleksji na temat ruchów społecznych wynajdujemy rozliczne psychologiczne, społeczne, historyczne, polityczne i kulturowe źródła radykalizmu. W tej historii ruchy społeczne i substancjalnie pojmowany radykalizm stanowią ilustrację cyklu tzw.
radykalizacji progresywności. Radykalizm jest cieniem innowacyjności, który kładzie się na działaniach człowieka, sferze publicznej i polityce.
