Siostry to powieść społeczno-obyczajowa, której akcja rozgrywa się na przełomie dwudziestego i dwudziestego pierwszego wieku w Polsce. Autorka porusza w niej mnóstwo aktualnych problemów, takich jak: przemiany polityczne, gospodarcze i społeczne, samotne macierzyństwo, aborcja....
Czyta się tę powieść jednym tchem, a powodują to: interesująca narracja i nieprzewidziane zwroty akcji. To historia o trzech pokoleniach niezwykłych pań. Dalekie od znacznej polityki, za to nierozerwalnie związane z małą ojczyzną, nie są to bohaterki z pierwszych stron gazet walczące o duże ideały.
To kobiety pozornie z drugiego planu, ale czy z pewnością$960 A każda z nich samotnie dźwiga ciężar nieudanej miłości i samotności choć z pozoru to kobiety silne i spełnione zawodowo. Czego im tak naprawdę brakuje do szczęścia$961 Odpowiedź na to pytanie nie jest i nie musi być ani łatwa ani jednoznaczna.
To opowieść poruszająca problemy ważne,nieraz w naszej kulturze obyczajowej przemilczane i ciągle szczególnie aktualne. Iwona Zielińska-Zamora nie podejmuje się oceny innowacyjnania swoich bohaterek, nie moralizuje i nie usprawiedliwia.
Raczej odnosi się wrażenie, że ma niewyczerpane pokłady empatii dla każdej z nich. Młodzieńcza miłość, bezgraniczne zaufanie do ukochanego mężczyzny, zdrada, a na skutek czego osamotnienie i różnorodne (jakże odmienne) próby i sposoby wyjścia z matni - to główne wątki powieści, a zarazem sztafaż dla bardziej ogólnych i bardzo ważnych spraw dziejących się w naszej rzeczywistości.
Los nie pieści bohaterek - przynosi im, być może w nadmiarze dużo nieszczęść i skomplikowanych do udźwignięcia nowych wyzwań. A jak, i czy w ogóle sobie z tym radzą powieściowe siostry$962 by się o tym dowiedzieć niezbędnie trzeba przeczytać tę książkę.
