Subiektywizm (łac. Subiectivus) zespala się z podmiotowym widzeniem świata, a zatem z takimi pojęciami, utrwalonymi w naukach kognitywnych, jak: wizja świata, punkt widzenia, profilowanie. Młodzi adepci nauk humanistycznych podjęli się niełatwego zadania, rozpatrując temat subiektywizmu w języku oraz ukazując różne jego oblicza, sposoby wyrażania, przejawy funkcjonowania, Szczególne miejsce w tomie zajmują zagadnienia związane z idiolektem, który z jednej strony wykazuje cechy wspólne z językiem danej wspólnoty komunikatywnej, z drugiej zaś jest wyrazem jednostkowych wyborów leksykalnych, składniowych itp.
oraz subiektywnego postrzegania świata. Zespaja się także z zagadnieniem tożsamości jednostkowej i zbiorowej. Autorzy zamieszczonych w książce artykułów analizują więc idiolekt pisarzy, poetów, komentatorów sportowych, a w raz z nim (idiolektalny) obraz świata, chociażby dzieci z autyzmem.
Celem ich tekstów jest także analiza np. Języka obozowego (Lagerszprachy), języka japońskiego, języka prasy podejmującej temat homoseksualistów. Tom zainteresuje przedstawicieli nauk humanistycznych i społecznych, a szczególnie sugerowany jest językoznawcom, literaturoznawcom, logopedom, historykom, kulturoznawcom, pedagogom, psychologom oraz socjologom.
na pewno nie odpowiada on na wszystkie pytania, które nasuwają się w związku z kategorią subiektywizmu w języku, ale stanowi źródło inspiracji do dalszych badań. Z recenzji dr hab. Marty Wójcickiej, prof.
UMCS
