Opowiedziane tu historie rozgrywają się na progu pomiędzy młodością i dorosłością, tajemnicą i oczywistością, światłem i cieniem. Powstały w czasach, gdy nieco młodszy świat zwracał obszerniejszą uwagę na egzystencjalny i artystyczny wysiłek swoich mieszkańców.
Zadziwiający wdzięk prozy Donata Kirscha nie umknął z pola widzenia (po kultowych Liściach croatoan, pisarz opublikował drugą powieść Pasaż), lecz zaledwie skrył się w archiwum zagubionych wrażliwości.
Coraz donioślej zdają się pobrzmiewać słowa Borgesowskiego Ts'ui Pena:,,Pozostawiam wielu przyszłościom (choć nie wszystkim) mój ogród o rozwidlających się ścieżkach". Pod mianem Chronologii borealnej i ten ogród doczekał wreszcie swej przyszłości..
