Wzruszająca opowieść Reginy Brett o miłości do swej mamy, która nie potrafiła kochać własnej córki. Przejmujące wspomnienia pisarki z dzieciństwa, lecz i z dorosłości, kiedy podjęła próbę prawdziwego poznania i pokochania chorej na alzheimera matki.
W mocnych, a zarazem uzdrawiających słowach Regina Brett portretuje niełatwą relację rodzic–dziecko. Sięga równocześnie do pięknych, jak i skomplikowanych chwil, kreśląc niezapomnianą historię bólu, przebaczenia, a wreszcie – wszechogarniającej miłości.
Swoją książkę dedykuje wszystkim czytelnikom, zwracając się do nich z przesłaniem,za każdym razem starali się kochać tkwiące w nich dziecko.
To ja mam być dla siebie korzystną mamą. To ja mam kochać siebie bezwarunkowo, równocześnie zranioną, jak i szczęśliwą czy poszukującą swej drogi. Nie muszę niczego w sobie zmieniać. Wystarczy, iż pokocham siebie taką, jaką jestem. Mocniej, niżeli kochała mnie mama.
Regina Brett
