Książka jest kontynuacją oraz dopełnieniem antologii Od Jekelsa do Witkacego. Psychoanaliza na ziemiach polskich pod zaborami 1900‒1918 i realizuje dwa odmienne, choć dodatkowe się wzajemnie cele. Po pierwsze więc, demonstruje, iż wbrew pokutującym nie tylko wśród laików opiniom psychoanaliza stanowiła w Polsce okresu międzywojnia realną siłę. Wywołała w rodzimych kręgach intelektualnych obfity oddźwięk, a także zyskała grono oddanych fanów i zwolenniczek. Upewniają o tym fascynujące teksty zawarte w tej antologii. Wśród ich autorek i autorów znaleźć można jednocześnie postaci stanowcze i uznane w swoich środowiskach profesjonalnych (jak nawet Tadeusz Bilikiewicz, Stefan Borowiecki, Maurycy Bornsztajn, Gustaw Bychowski czy Natalia Zylberlast-Zandowa), jak i osoby mniej znane, stanowiące jednak „sól" naszej freudowskiej „ziemi". Po drugie jednak, Polskie zmory prowokują do pytań, które dotyczą nie tylko przeszłości „polskiej psychoanalizy",dodatkowo naszej trudnej współczesności. Czy bogata obecność psychoanalizy w piśmiennictwie i debatach intelektualnych międzywojnia „przeorała" świadomość Polaków i dokonała jej trwałej transformacji? Czy doprowadziła w Polsce do zmiany stosunku do takich kwestii jak podmiotowość i wolna wola, świadomość i nieświadomość, erotyka i seksualność, przemoc i rywalizacja? Lektura pozwala samodzielnie odpowiedzieć na te pytania i wytwarza okazję do pogłębionej refleksji na temat naszej „narodowej" tożsamości oraz zastanowienia się nad tym, kim jesteśmy teraz i kim pragnęlibyśmy być w przyszłości.
Objaśniając w spektakularnym wprowadzeniu do tego tomu, dlaczego „psychoanaliza nam się nie udała", Bartłomiej Dobroczyński rzuca potężne światło na rdzeń kultury polskiej. Nie inaczej jest w samej antologii: także za pośrednictwem symfonii głosów cudzych antologiście udaje się mówić o naszym kraju. Po pierwsze dlatego, iż dzięki tym głosom otrzymujemy nieoczywisty wgląd w międzywojenną Polskę. Po drugie dlatego, iż możemy tu obcować z siłami, które starały się wzbogacić naszą katolicko-szlachecko-chłopską kulturę o perspektywę psychoanalityczną,, a także tymi, które owym próbom się przeciwstawiały i które okazały się solidniejsze. Stąd także ta sumienna antologia jest po prostu arcyważną książką o Polsce.
Adam Lipszyc
Bartłomiej Dobroczyński (ur. 1958) – psycholog, dr hab., profesor idealny w Instytucie Psychologii UJ. Zajmuje się historią psychologii, psychopatologii i psychoanalizy, irracjonalizmem, a także sztuką i alternatywnymi ruchami kulturowymi. Autor m.in. Książek: New Age. Il pensiero di una ‘nuova era’ (1997), Idea nieświadomości w polskiej myśli psychologicznej przed Freudem (2005), Niezabliźniona rana Narcyza. Dyptyk o nieświadomości i początkach polskiej psychoanalizy (2018, z Mirą Marcinów) i Historia polskiej myśli psychologicznej. Wydanie świeże (2019, z Teresą Rzepą).
Tytuł Polskie zmory. Psychoanaliza w międzywojniu. Dobór tekstów Autor Bartłomiej Dobroczyński Wydawnictwo Universitas EAN 9788324237364 ISBN 9788324237364 Kategoria Nauki humanistyczne\Psychologia linia Dzieje Psychoanalizy w Polsce liczba stron 808 Rok wydania 2021 Oprawa Miękka ze skrzydełkami Wydanie 1
