„Od dawna czytam felietony Krzysztofa Orzechowskiego z wielką uwagą. Teraz, zgromadzone w jeden tom, brzmią jeszcze inaczej. Widać, że jest w nich i zapis otaczającego nas świata, i osobliwa empatia kogoś, kto widział i przeżył dużo.
Pisane są w dodatku z tak niemodną dziś elegancją, którą wyjątkowo lubię i cenię. Książka dla ludzi myślących i – wrażliwych". Józef „Żuk" Opalski „Felietony Krzysztofa Orzechowskiego pisane są z miłości do teatru.
Autor porusza tematy wyjątkowo różne – czy będą to np. Zwyczaje świąteczne, czy los osób niepełnosprawnych –za każdym razem rozpatruje je w aspekcie sztuki teatralnej. Czerpiąc z wieloletniego doświadczenia, stawia pytania stanowcze, trudne, często mówi ostro,zawsze życzliwie – z troską o dziedzinę sztuki, której poświęcił życie".
Zofia Gołubiew „Krzysztof Orzechowski zna teatr od tylu podszewek, iż każdy jego tekst odsłania kulisy jakiegoś przede wszystkim słabo dostrzeganego problemu. Jednocześnie Orzechowski nie jest fundamentalistą, teoretykiem, zwolennikiem jedynej adekwatnej estetyki.
Reaguje spontanicznie: jeśli coś go zniewala – to oszałamia, jeśli irytuje – to irytuje. Jego felietony to felietony praktyka, który szuka źródeł awarii i pomyłek, ale z radością wita sukcesy i udane spektakle.
Książka dla tych, którzy lubią myśleć o teatrze jako o wielu zwierciadłach, w których ogląda się świat". Maciej Wojtyszko „Książka Krzysztofa Orzechowskiego to niezwykła wyprawa nie tylko w cenną i godną utrwalenia przeszłość teatru, ale także w jego równie ważną aktualność.
To właśnie z połączenia tych dwóch czasów – minionego i dzisiejszego – rodzi się głęboki sens zapisanych tu przemyśleń". Anna Burzyńska
