"istotny pożytek wiary polega najczęściej na tym, że człowiek realizuje poprzez nią dobro swej rozumnej natury. Realizuje je, dając odpowiedź Bogu, a odpowiedź ta jest powinnością. Jest to zarazem powinność wobec samego siebie" - tą wypowiedzią św. Jan Paweł II pokazał najmocniej wewnętrzną więź zachodzącą pomiędzy wiarą i człowiekiem. Stanowi ona optymalne połączenie klasycznej teologii wiary, która koncentrowała się na ukazaniu jej specyfiki zakorzenionej w objawieniu Bożym, z jej nowymi tendencjami, które starają się ją ująć w głębokiej odpowiedniości do pragnień i poszukiwań duchowych człowieka.
dzisiaj staramy się rzeczywiście ukazać wiarę jako "pożyteczną" dla człowieka, oczywiście w najwznioślejszym znaczeniu tego słowa. Człowiek poprzez wiarę teologalną, wyrastającą z mocy łaski Bożej i przeżywaną w Kościele, staje się w pełni człowiekiem.
