W Wiośnie głos Ali Smith przesycony jest nadzieją. Trzecia, po znakomitej Zimie i wyśmienitej Jesieni, część głośnego procesu Pory roku to pełna uroku opowieść o związkach międzyludzkich i nadziei na lepsze jutro.
Co łączy Katherine Mansfield, Charliego Chaplina, Shakespeare’a, Rilkego, Beethovena, brexit, współczesność, przeszłość, północ, południe, wschód, zachód, mężczyznę opłakującego dawne czasy, kobietę uwięzioną w czasach obecnych? Wiosna.
obszerna łączniczka. Zwracając uwagę na migrację opowieści w czasie i nawiązując do motywów z Peryklesa, jednej z najbardziej wytrzymałych i zwariowanych sztuk Shakespeare’a, Ali Smith snuje nieprawdopodobną opowieść o nieprawdopodobnych czasach.
W dobie murów i zamknięcia Smith otwiera drzwi. Czasy, w których żyjemy, zmieniają swoją naturę. Czy zmienią także naturę opowieści? Nadzieja umiera ostatnia.
