Leon Berenson, polski prawnik żydowskiego pochodzenia, na początku XX wieku był obrońcą rewolucjonistów w czasie procesów politycznych. Doprowadził miedzy innymi do uwolnienia aresztowanego Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego.
Był członkiem Rady Miejskiej Warszawy i pracownikiem Komisji do Spraw Więziennych. Zmarł w warszawskim getcie w nocy z 22 na 23 kwietnia 1941 r. Premierowe wydanie maszynopisu ma miejsce skrupulatnie 80 lat od jego śmierci.