Tu i teraz. Gdzieś, kiedyś i za każdym razem. Nikt inny nie potrafi łączyć tych wymiarów czasu tak jak Hanna Krall. Z trosceą o każdy detal. Widma Zagłady przenikają się z dramatem dzisiejszych wojen. Wracają dawne traumy, ożywają lęki i nadzieje.
spore postacie historyczne ustępują miejsca zwyczajnym ludziom, cichym bohaterom codzienności. „Świat zapada się w naszej pamięci nieprzerwanie i na zawsze. Świat jest jak zbombardowany dom, z którego udało się uratować klamkę.
Został nam tylko ten mosiężny detal. Klamka zaświadcza, jaki dom był ładny i znaczny. Albo jaki nie był. Szczegół, jak może, ratuje nam świat". Mariusz Szczygieł, ze wstępu Tadeusz Różewicz, Anna Walentynowicz, Kalina Jędrusik, Agnieszka Osiecka, Josif Brodski, Krzysztof Kieślowski, Ewa Hołuszko, ksiądz Adam Boniecki – to tylko kilka osób występujących w tej książce.
Hanna Krall kolekcjonuje słowa, zdarzenia i przedmioty. Nadaje znaczenie rzeczom i szczegółom banalnym. Zapisuje dialogi, układa sceny prywatne. Rysuje żywe portrety, dzięki którym głosy opisywanych ludzi stają się słyszalne.
Za pamięci – by nie pozwolić zapomnieć. „Zeszli z barykad, cokołów i scen. Niczego nie udają, są zmęczeni. Nie to, iż ich podglądam. Po prostu – jestem w pobliżu. Tak się złożyło, że jestem". (fragment książki) Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
