Zaprezentowane teksty w większości pochodzą z literatury efektownej, czasopism dla dzieci lub podręczników dla klas nauczania zintegrowanego. Niektóre z nich to modyfikacje wierszy modnych poetów lub autorskie wytwory, co wynikło z potrzeby wielokrotnego zastosowania wybranego dźwięku. Wykorzystanie krótkich rymowanek w automatyzacji poszczególnych głosek spowodowane było przyjemnością, z jaką dzieci słuchają prosto wpadających w ucho wierszyków. Częstość ich powtórzeń wywołuje wrażenie zabawy, a nie żmudnych ćwiczeń.
Ilustrowanie wszelkich możliwych do narysowania desygnatów użytych w wierszach wynikło z kilkunastoletnich własnych doświadczeń w terapii dzieci z upośledzeniem umysłowym. Na przykład jednozwrotkowy wiersz "Entliczek-pentliczek" mieści aż jedenaście zobrazowanych wyrazów. Forma pokazu i pracy na mocnym przedmiocie ułatwia dzieciom czytanie oraz pamięciowe opanowanie tekstu, co nieraz stanowi szeroki problem.
Ogólnie wiadomo, iż jedynie wielokrotne powtórzenia sprzyjają bezbłędnej realizacji danej głoski. Jeżeli tym powtórkom towarzyszy forma rymowana i obraz graficzny, to sprzyja to automatyzacji dotychczas nieprawidłowo brzmiącej głoski.
"Syczące wierszyki" to pozycja, która powinna być uzupełnieniem warsztatu każdego logopedy. Uatrakcyjnia ona zajęcia zwłaszcza z dziećmi minimalnymi bądź o specjalnych potrzebach edukacyjnych, zaś materiał w nich zawarty starczy na kilka miesięcy pracy z głoskami danego szeregu.
Wierszyki stanowią wyłącznie matrycę, którą można kserować, zwiększać do formatu A4 i wklejać do zeszytów podczas prowadzenia terapii dyslalicznej.
