oryginalny w polskiej literaturze portret psychologiczny nieszczęśliwej kobiety Sześćdziesięcioletnia Róża Żabczyńska jako młoda osoba straciła wszystko, co było dla niej ważne – miłość, ojczyznę, karierę muzyczną.
Wszędzie czuła się obca. Poczucie zawodu i niespełnienia sprawiło,poprzez całe życie pielęgnowała w sobie nienawiść i krzywdziła choćby najbliższych. Maria Kuncewiczowa kreśli poruszający portret kobiety dążącej do nieosiągalnego, która musi znaleźć sposób na pogodzenie się ze światem.
Cudzoziemka została przetłumaczona na szesnaście języków i zdobyła podziw krytyków w kraju i za granicą. Opublikowana po raz pierwszy w 1936 roku, do dziś pozostaje aktualna. „Mówili o niej: histeryczka, egoistka, niedojrzała.
Róża Żabczyńska faktycznie nie jest miła – ale może ma prawo? Czy jako żonie i matce nie wolno jej tęsknić za osobistym spełnieniem? Pragnąć być kimś innym i odczuwać więcej? I czy to, iż nie potrafi pokochać córki poczętej w wyniku gwałtu małżeńskiego, naprawdę robi z niej potwora? Cudzoziemka zasługuje na świeże odczytanie w duchu dzisiejszej świadomości feministycznej".
Małgorzata I. Niemczyńska Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
