Poznajcie kobietę, która choć chciała pozostać nietknięta, miała siedmioro dzieci. Poznajcie kobietę rozpuszczoną i zepsutą poprzez swoją matkę, która uznała, że szkoła jej niczego nie nauczy i ma pracować w fabryce.
Poznajcie kobietę, której najstarsza córka pisze, iż nie obchodzi jej, co mówi matka. Matka nie za każdym razem ma rację. Wszystkie trzy kobiety to jedna osoba. Magda Goebbels. Kobieta, która bardziej niż ktokolwiek uosabia nazistowską żonę.
Autorka w posłowiu wyjaśnia, iż w książce opisała własną wizję wydarzeń, a starała się skupić przede wszystkim na głębi psychologicznej postaci. Stworzyła obraz trójpokoleniowej szkodliwej miłości między matką i córką.
Matka Magdy marząc o udoskonalonym życiu dla dziewczyny, nie potrafiła jej dać ciepła i miłości. Z kolei najstarsza dwunastoletnia córka tytułowej bohaterki, Helga, opisuje w swym pamiętniku jak wygląda rzeczywistość z perspektywy bunkra, w którym przyszło jej spędzić ostatnie dni życia i widząc otaczającą rzeczywistość przeczuwa nadchodzące niebezpieczeństwo, choć matka woli utrzymywać ją w fikcji, karmiąc historiami o potędze Führera.
W tej odważnej powieści biograficznej o Magdzie, żonie Josepha Goebbelsa, ministra propagandy w rządzie Adolfa Hitlera, Meike Ziervogel próbuje wyjaśnić, jaka kobieta jest w stanie zamordować własne dzieci.
Nie jest to próba wytłumaczenia tego czynu, bo jego bezwzględność nie znajduje usprawiedliwienia. Autorka nie odmawia człowieczeństwa swej bohaterce, prezentuje natomiast drogę, która doprowadziła ją do tego dramatu, jej zwichrowaną psychikę, okaleczone relacje z matką i dziećmi, fanatyzm w stosunku do III Rzeszy i Hitlera, a w końcu skrajność sytuacji, z której nie potrafiła znaleźć innego wyjścia.
