Mirosława Huflejt-Łukasik opisuje, w jaki sposób funkcjonują ludzie, kiedy napotykają świeże dla siebie sytuacje bądź spotykają się z trudnościami w życiu spowodowanymi problemami i zaburzeniami psychicznymi. Istotą jest pokazanie roli Ja, mechanizmów samoregulacji, w tym cyklów uwagi, także konsekwencji dla stanu emocjonalnego osoby, jej samooceny. Autorską koncepcję i badania poświęca zwykle różnicom pomiędzy osobami zdrowymi a osobami z zaburzeniami psychicznymi (zaburzeniami lękowymi, depresją, schizofrenią). Ukazuje znaczenie struktury Ja nieprzeciętnego dla funkcjonowania osoby, samoregulacji.
Książka jest adresowana najczęściej do psychologów, studentów psychologii, ale także reprezentantów innych nauk społecznych, humanistycznych, medycznych. Może stanowić {pomocn|przydatn)ą lekturę dla praktyków zajmujących się pomaganiem, w tym psychoterapią. Zawarte koncepcje i rezultaty badań pozwalają lepiej zrozumieć funkcjonowanie osoby w sytuacji zmian i w obliczu trudności - problemów psychicznych czy zaburzeń psychicznych.