Autorzy ukazują podstawy teoretyczne i koncepcyjne założonego poprzez wybitnego reportażystę marka Millera Laboratorium Reportażu, działającego przy Wydziale Dziennikarstwa, danych i Bibliologii Uniwersytetu Warszawskiego.
Artykuły zawarte w publikacji umożliwiają wgląd w status reportażu jako praktyki i formy dziennikarskiej oraz dziennikarsko-literackiej, opisują szczegółowo metodykę pracy reportażysty (twórcy powieści reportażowej) oraz uczestnika warsztatów twórczych i badawczych.
Określają obszar poszukiwań Laboratorium jako: zbiorową pracę nad tekstem, multimedialne opowiadanie tematu, a także penetrowanie przestrzeni między dziennikarstwem a pisarstwem, między dziennikarstwem a scenariuszo- a dramatopisarstwem.
Wyrażają przekonanie, że dziennikarstwo jest sztuką, zaś praca reportażysty łączy właściwości twórczości oryginalnej z literaturą beletrystyczną, filmem i teatrem, a także badaniami z zakresu nauk społecznych i humanistycznych: socjologii, antropologii, psychologii i historii.
Twórców Laboratorium Reportażu w szczególności interesuje analiza i studium porównawcze metod dziennikarskich i wywiadu socjologicznego, psychologicznego, antropologicznego oraz wywiadu pogłębionego. Doceniają także znaczenie obserwacji uczestniczącej i eksperymentalnego wywoływania zdarzeń w naukach społecznych oraz wykorzystywania składników aktorstwa w pracy dziennikarzy.
