Książka Barbary Mróz nawiązuje do badań psychologicznych wybitnych aktorów polskich przeprowadzonych w okresie międzywojennym poprzez I. Filozofówną. Autorka wykazuje się nie tylko dużą erudycją w zakresie prezentowanej problematyki, lecz także umiejętnością jej prezentacji w sposób atrakcyjny i przekonujący odnośnie do jej znaczenia w realizacji podjętego celu badawczego.
Jako bezpośredni cel badań Autorka wyznaczyła sobie określenie wybranych podstawowych rozmiarów osobowości aktorów w aspekcie hierarchii preferowanych wartości, poczucia sensu życia, obrazu własnego Ja, a także sfery emocjonalno-wolitywnej, korzystając z poprawnie dobranych narzędzi pomiaru psychologicznego: Kwestionariusza wartości M.
Rokeacha, Skali sensu życia (PIL) J.C. Crumbaugha i L.T. Maholicka, Testu przymiotnikowego (ACL) H. Gougha i A. Heilbruna, a także metody projekcyjnej, Testu H. Rorschacha. Autorka wykorzystała narzędzia psychologiczne w badaniach grupy wybitnych aktorów polskich (40 osób), a także dwu 40-osobowych grup akcentujących się poziomem uzdolnień aktorskich studentów PWST i AT.
Tego typu organizacja badań miała na celu określenie poziomu osobowościowych różnic międzygeneracyjnych i wpływ systemu wartości na poczucie sensu życia, obrazu siebie i sferę emocjonalno-motywacyjnego funkcjonowania oraz rozwoju artystycznych zdolności aktorskich u badanych osób.
