Rozprawa o nowej metodzie określania wymiarów molekuł stała się w końcu jedną z zwykle cytowanych prac Einsteina, choć nie dotyczy teorii względności.
Artykuł wyjaśniający ruchy Browna zawierał prekursorskie koncepcje fizyczne, lecz także potężne przewidywania. Za ich doświadczalne potwierdzenie inny uczony, Francuz Jean Perrin, otrzymał w 1926 r. Nagrodę Nobla.
najbardziej znana praca, O elektrodynamice ciał w ruchu, pogrzebała czas absolutny, podniosła do rangi fundamentalnej stałej fizycznej prędkość światła c i w ten sposób zapoczątkowała fizykę relatywistyczną.
Czwarty, najkrótszy artykuł zawierał wyprowadzenie najsłynniejszego wzoru na świecie: E = mc2.
Einstein uważał za prawdziwie bezprecedensową jedynie pracę piątą. Wykazał w niej, iż światło można traktować nie tylko jako falę, lecz także jako zbiór cząstek - kwantów energii. Stał się w ten sposób ojcem fizyki kwantowej.
Każdą z prac poprzedza w tej książce atrakcyjny wstęp, który prezentuje odkrycia Einsteina w kontekście historycznym. Autorem tych tekstów jest John Stachel, fizyk, profesor Uniwersytetu Bostońskiego, dyrektor Centrum Studiów nad Einsteinem i redaktor wielotomowej edycji Pism skategoryzowanych Alberta Einsteina.