Postać legenda, światowego himalaizmu. Amerykańska dziennikarka i kronikarka wypraw. To dzięki niej świat poznał najważniejsze wydarzenia dotyczące zdobywania ośmiotysięczników. To ona starannie dokumentowała kolejne heroiczne górskie ekspedycje, tworząc tym samym renomę i popularność wspinaczy, takich jak choćby Edmund Hillary, Reinhold Messner, Chris Bonington, Tomaž Humar i Ed Viesturs.
W latach czterdziestych XX wieku Elizabeth Ann Hawley pracowała jako researcher dla magazynu Fortune, momentalnie opuściła jednak Stany, by podróżować po świecie i ostatecznie osiąść w Nepalu. Po raz pierwszy przybyła do Katmandu, jako dziennikarka, aby relacjonować wydarzenia polityczne, zafascynowana krajem powróciła tam niedługo później i pracowała, najpierw dla tygodnika Time Magazine, aby potem zespolić się z agencją informacyjną Reuters, dla której zrelacjonowała m.in.
pierwsza udaną amerykańską wyprawę na Mount Everest w 1963 roku. Elizabeth Ann Hawley była skarbnicą wiedzy o największych osiągnięciach, lecz także skandalach i katastrofach, które działy się w Himalajach i Karakorum.
Stała się inspiracją, rozstrzygała wszelkie wątpliwości związane ze zdobywaniem szczytów i stworzyła nieprzeciętne archiwum w oparciu o osobiste rozmowy ze wspinaczami. Wielokrotnie pomagała wyprawom, także polskim, w zdobyciu danych o szczytach, które planowali zdobyć.
Zmarła w styczniu 2018 roku w Katmandu pozostawiając po sobie archiwum,,Himalayan Database" opisujące 9,5 tys. Ekspedycji, na 450 zasadniczych nepalskich szczytów i około 70 tysięcy uczestników tych wypraw, począwszy od 1905 roku.
Jak to się stało, że ta niepokaźna, skromnie ubrana kobieta, mimo że sama nigdy się nie wspinała, budziła respekt wśród największych himalaistów świata i została autorytetem w dziedzinie wypraw$41 Odpowiedzi na to pytanie szuka w swojej książce, Bernadette McDonald, tworząc przy tym ładny portret silnej i kontrowersyjnej kobiety, wymykającej się wszelkim stereotypom.
