Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie w latach 1945-1956

Praca jest monografią jednej z najważniejszych polskich instytucji artystycznych ukazaną w okresie szczególnych politycznych przemian Polski. Ujęcie, jakie zaproponowała w swojej pracy autorka, potwierdza, iż omijając szeroki artystyczne niezwykle gęsto wypełniające badany przez nią okres, interesuje ją z reguły instytucjonalna tożsamość uczelni. Dzięki takiemu ujęciu możemy oświetlać owe szeroki w zaskakujący,jednocześnie nad wyraz wiarygodny sposób. Z Recenzji prof. Dr. Hab. Wojciecha Włodarczyka Rozprawa jest szczególnym wydarzeniem w zakresie historii, historii sztuki, ale też chyba pierwszym tak precyzyjnym i wielostronnym opracowaniem dotyczącym historii krakowskiej ASP w latach 1945–1956. Praca jest optymalną i niezwykle mądrze opracowaną dokumentacją, a także refleksją. Sprawozdaniem, lecz i łączeniem historii z dramatem tamtych lat, i z nadzieją na ewolucyjne przemiany. Z Recenzji prof. Dr. Hab. Stanisława Rodzińskiego Podjęty przez Joannę Grabowską problem badawczy uważam za szczególnie niebanalny. Jego opracowanie jest atrakcyjną próbą ukazania sytuacji, w której najstarszej polskiej uczelni artystycznej przyszło funkcjonować w pierwszym dziesięcioleciu po zakończeniu II wojny światowej, czyli w okresie niezwykle burzliwych przemian politycznych, gospodarczych i społecznych. Z Recenzji prof. Dr. Hab. Czesława Brzozy