Jak to się stało, iż w czasach zdominowanych przez mężczyzn możni zgodzili się, by na tronie Piastów zasiadła kobieta? ponadto kobieta, której władza formalnie nie różniła się od zasięgu władzy królów?
lecz legendy uczyniły Jadwigę Andegaweńską jedną z najistotniej rozpoznawalnych pań u władzy, więcej zamieszania na scenie politycznej wywołały niesłusznie pozostające w jej cieniu przodkinie z dynastii Piastów.
Święte i tygrysice, bohaterki i intrygantki, waleczne matki i żony, skandalistki i domniemane trucicielki, które nigdy nie otrzymały tytułu przysługującego królom. To ich działania, choćby jeśli nie były one oficjalnymi władczyniami i „tylko" wspierały swoich mężów w walce o władzę lub sprawowały rządy opiekuńcze w imieniu małoletnich synów, wpływały na zmianę mentalności kilku pokoleń panów i pośrednio utorowały Jadwidze drogę do tytułu króla. Były wśród nich sławne święte – Jadwiga Śląska i Kinga, lecz też kobiety pokroju okrutnej Agafii, żony Konrada Mazowieckiego. Była także matka Konrada i Leszka Białego, Helena Znojemska, o której nieskory do pochwał Wincenty Kadłubek wyrażał się niemal w samych superlatywach. I było sporo innych pań zdeterminowanych w walce o władzę.
Barbara Faron – pisarka i historyk z zamiłowania, absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest autorką artykułów z zakresu szeroko pojętej humanistyki i współautorką kilku przewodników turystycznych, a także wydanych nakładem Wydawnictwa Astra książek Siedem śmierci. Jak umierano w dawnych wiekach, Piastówny na tronach Europy, Jak przetrwać w zabobonnym Krakowie, Jak przetrwać zarazy w dawnej Polsce. W swym dorobku ma także powieści i utwory dla dzieci i młodzieży.
