Pierwszy w Polsce dobór wierszy amerykańskiego poety, w którego praktyce – równocześnie literackiej, jak i naukowej – teoretyk przechodzi w performera, a poetyka wychodzi z obszaru zasady i wkracza na nieobliczalny obszar poetyckiego zdarzenia.
motywem przewodnim nowiny poetyckiej, jaką głosi Bernstein, jest docieranie do oporowości tkwiącej w samym medium języka. To również nowy projekt poetyckiej polityczności, swoistej „autonomii zaangażowanej": wiersz jest za każdym razem spleciony ze swym kontekstem sytuacyjnym, społecznym, językowo-koncepcyjnym,jednocześnie pozostaje zdarzeniem osobnym.
Tekst poetycki – rozumiany jako nośnik, urządzenie, ustrojstwo do podglądu innych form – zbiera, kondensuje i ukazuje wszystkie pasma zdarzenia dla czytelników, którzy w ten sposób biorą w nim czynny, twórczy współudział.
Ten wywrotowy potencjał poezji Bernsteina czyni go ważnym kontynuatorem emancypacyjnej, ponadnarodowej tradycji historycznej awangardy.
