Relacje zawiązujące się między ciałami a ruchomymi obrazami znajdują się w centrum zarówno teorii, jak i praktyk współczesnej kultury wizualnej - począwszy od pierwszych prób chronofotografii aż po najszczególniej innowacyjne media rzeczywistości wirtualnej.
Ruchomy obraz nie odsyła bowiem jedynie do obrazów produkowanych poprzez kino,w dodatku do szeroko rozumianej historii obrazów technologicznych, dla których kluczowy pozostaje problem wizualizacji ruchu i chwytania w pojedynczych bądź sekwencyjnych obrazach dynamicznie zmieniającej się rzeczywistości.
równocześnie pokaźne wydają się pytania o ruch samych obrazów - o ich transmedialny charakter, właściwą im mobilność i uwikłanie w zmienne relacje społeczne, polityczne, ekonomiczne i kulturowe.
To właśnie ciało (nie tylko człowieka, choć historia ruchomych obrazów wciąż jawi się jako nadmiernie antropocentryczna) okazuje się jednym z ważniejszych tematów i wyzwań kultury wizualnej. W tekstach składających się na ten tom autorki i autorzy - analizując obrazy fotograficzne i filmowe, analogowe i cyfrowe, naukowe i artystyczne, z obszaru sztuki współczesnej i modnych praktyk sieciowych - przyglądają się, w jaki sposób ruchome obrazy,,tną ciała", jak otwierają je, badają i deformują, jak kształtują za ich pomocą nowe znaczenia i narracje.
W książce powracają na dodatek rozważania o ciele samego obrazu (podatnym na zniszczenie i rozpad, lecz też obecnym i działającym w fizykalnej rzeczywistości), a także ciele widza, na które ruchome obrazy oddziałują w sposób wielozmysłowy, przemożny, nieraz wręcz przemocowy.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
