Wojna peloponeska to tradycyjne dzieło starożytnej historiografii greckiej, pisane prawie „na gorąco” – jeszcze podczas trwania konfliktu i (zapewne) tuż po jego zakończeniu. Opowiada o przyczynach i dziejach wojny toczącej się w latach 431–404 p.n.e. Między Atenami a Spartą o hegemonię w świecie greckim. Obie strony zaangażowały w tę walkę większość greckich miast-państw i ich kolonii od Bizancjum po Sycylię; wciągnęły również sąsiadów: Macedonię i Persję jako sojuszników na przeróżnych etapach konfliktu.
Tukidydes skoncentrował się na wiernym przedstawieniu przebiegu wojny. W układzie chronologicznym – rok po roku – opisał z dużą starannością działania militarne i dyplomatyczne. Opis ten uzupełnił o prezentacje stanowisk stron biorących udział w wojnie, ukazując ich motywacje, plany polityków i wodzów, a także opinie panujące wśród ludności polis. Czytelnicy uzyskują w ten sposób pełen, naświetlony z przeróżnych punktów widzenia obraz konfliktu.
Obecną edycję dzieła uzupełniają: przedmowa profesora Kazimierza Kumanieckiego, ilustracje, mapa całego teatru działań wojennych, a także indeks.
darmowy fragment:
