Darowane kreski to wspomnienia z dzieciństwa modnej autorki książek dla dzieci (Agnieszka opowiada bajkę, Nasza mama czarodziejka, Czarna łapa, Gawęda o Macierzanku i innych), krytyka literackiego, profesora na Uniwersytecie Warszawskim.
Autorka w sposób wyjątkowo ciepły demonstruje obraz dzieciństwa szczęśliwego, mimo dramatycznych wydarzeń, w jakich przyszło je przeżyć (lata wojny w Warszawie i pierwsze lata powojenne), podbudowanego miłością i uczącego otwarcia na świat i ludzi.
Książka demonstruje świat dzieciństwa pełen rodzinnego ciepła, a w jego centralnym punkcie dom – ostoję i schronienie dla wszelkich.
