Akutagawa Ryunosuke (1892-1927) to jedna z najwybitniejszych postaci życia literackiego Japonii początków XX wieku: pisarz, eseista, dramaturg, a przede wszystkim genialny nowelista. Jego opowiadania tłumaczono na dużo języków i adaptowano (słynny film Akiry Kurosawy,,Rashomon" nagrodzony Oskarem w 1951 roku).
Twórczość Akutagawy rozwija się pod wpływem modernizmu: estetyzująca, psychologistyczna, nastrojowa (,,Wierność Biseia"), później poddanego ostrej krytyce (,,W krainie wodników"). Poza nurtem europejskim stale obecna w jego pisarstwie jest tradycja rodzima.
Starojapońskie legendy kreślone są jednak z perspektywy człowieka współczesnego, dotkniętego już moralnym relatywizmem (,,W gąszczu",,,Dług wdzięczności"). Tytułowe opowiadanie zbioru - typ duchowego pamiętnika - zaskakuje nowatorstwem formalnym: stosując kompilację otwartą, afabularną, przypominającą niekiedy narrację filmową, autor osiąga tu kondensację treściową poprzez lapidarność i impresyjność wyrazu.
Akutagawa owładnięty obsesją nieuniknionej choroby umysłowej popełnia samobójstwo w trzydziestym piątym roku życia. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
