U ludzi, podobnie jak u zwierząt, może lub nie może występować potencjał cech demonicznych, zwierzęcych, ludzkich i boskich. Wszystko zależy od stopnia jednostkowego rozwoju. Właściwości demoniczne to, ogólnie rzecz biorąc, agresja i zachłanność na terytorium, a w szczególności gniew, zazdrość, nienawiść, złość, pożądanie czyjegoś mienia i duma mylona częstokroć ze pokaźnym zadowoleniem.
Do cech zwykle zwierzęcych należy poprzestawanie na samym jedzeniu, spaniu i rozmnażaniu. Do cech w głównej mierze ludzkich należy głód wiedzy, poznawanie tajemnic natury i kreatywność. Cechy boskie określa jednoczenie się z Bogiem w bezinteresownej miłości i służbie.
Duchowy rozwój zmierza do działania dla dobra nie tylko ludzkiej społeczności, lecz i całej przyrody. Zwierzęta, podobnie jak ludzi, charakteryzuje mądrość i zdolność do bezinteresownej miłości. Przykładem mogą być choćby słonie, które osłaniają sobą przed ostrzałem rannego słonia, próbując go wyprowadzić w bezpieczne miejsce.
Istnieją także ptaki, które dla swoich ukochanych przynoszą w darze kwiaty. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
