Przygotowując pierwszą część projektu naukowo-badawczego Ekologia w dyskursie, postawiliśmy przed sobą hasła: źródła, właściwości, zadania, co pozwoliło realizować trzy znaczące aspekty poznawcze: 1. Historyczny, który związany jest z opisem istniejących już w tradycji polskiej koncepcji dotyczących relacji pomiędzy konwencjonalnymi wzorcami kultury a rozumieniem przyrody.
2. Teoretyczny, który powinien prowadzić do konfrontacji, oceny i adaptacji głównych problemów kulturowych badań przyrody i natury obecnych w krytyce amerykańskiej i zachodnioeuropejskiej w odniesieniu do specyfiki literaturoznawstwa i kulturoznawstwa Europy Środkowej.
3. Szczegółowo-analityczny, służący do weryfikacji założeń teorii i metodologii ekokrytyki w polskiej praktyce badań literackich i kulturowych także w rozmiarze komparatystycznym, który powinien umożliwić porównanie polskich tekstów związanych z motywem organicznym (literatura, malarstwo, teatr, film), a także konfrontację doświadczeń polskich z odmiennymi językowo ujęciami literatury przedmiotu.
Realizacji tych zadań podjęli się literaturoznawcy oraz doktoranci z innych dziedzin – zajmujący się problematyką ekologii – biolodzy i specjaliści nauk o bezpieczeństwie. Międzyśrodowiskowy oraz interdyscyplinarny charakter projektu ma w zamierzeniu prowadzić do wymiany doświadczeń i konsolidacji środowiska badawczego.
Stąd też, choć na pierwszy tom naszych badań składają się głosy reprezentantów na ogół słupskiego środowiska, nie oznacza to, iż w przyszłości nie włączą się w nasze inicjatywy także badacze z innych, polskich lub zagranicznych ośrodków naukowych.
Zbiór prac otwiera artykuł prof. Dra hab. Daniela Kalinowskiego Przedromantyczne źródła ekopoetyki, który wskazuje preekologiczne intuicje autorów polskiej literatury ładnej, opisujących świat natury w połączeniu z koncepcjami podmiotu.
W drugim artykule Transgresje międzygatunkowe, hybrydyzacja, ludzko-zwierzęce zoo i ich literackie emanacje w perspektywie „animal studies" dr Krystian Saja formułuje przegląd dzieł literackich, w których widoczna jest fascynacja zwierzęcymi formami życia, rozumianymi jako odmienność, żywotność i tajemniczość.
Trzeci z artykułów naszego zbioru, autorstwa mgr Alicji Sytej, Drzewo jako symbol w mitologii Śródziemia J.R.R. Tolkiena, pokazuje sugestywnie wykreowane figury drzew w klasyce prozy fantasy, których źródeł semantycznych warto upatrywać w opowieściach mitycznych różnorodnych tradycji kulturowych.
Podobną tematykę porusza mgr Beata Jankowska w tekście Drzewo – niemy świadek Remusowego życia. Wypowiedź ta dotyczy Życia i przygód Remusa Aleksandra Majkowskiego, najważniejszej powieści literatury kaszubskiej, w której także i świat przyrody staje się jeszcze jednym czynnikiem modelującym tożsamość kulturową bohaterów.
Kolejna autorka zbioru mgr Zuzanna Szwedek-Kwiecińska w wypowiedzi Święta od kotów? O koegzystencji ludzi i zwierząt na przykładzie kobiecych postaci w powieści Martyny Bundy „Niebieski kot" pokazuje współcześnie publikującą autorkę, która do opisu kartuskiego genius loci zastosowała opis jednocześnie ludzkiej, jak i kociej rasy.
Ostatnim literaturoznawczym aktem naszej książki jest artykuł autorstwa mgra Wojciecha Kusiaka pt. Świat Ryszarda Kapuścińskiego jako scena spotkania z człowiekiem. Ważnym komponentyem tych rozważań jest wydobycie źródłosłowu terminu „ekologia" jako postawy odnajdywania prawidłowego,odpowiedzialnego sposobu egzystencji, do czego przekonuje swymi reportażami z przeróżnych części ziemskiego globu autor Hebanu.
Ostatnie dwa artykuły naszego zbioru są sformułowane w innych dyscyplinach niż literaturoznawstwo. Dzieje się tak, ponieważ stawiamy sobie zadania wypracowania interdyscyplinarnego dyskursu. Pierwszy tekst autorstwa dr hab.
Halyny Tkachenko, prof. AP i mgra Sebastiana Szmyjdy pt. Uwarunkowania środowiskowe wybranych chorób cywilizacyjnych wskazuje, jak w dzisiejszych modelach cywilizacyjnych brak świadomości organicznej prowadzi do zakłócenia czy wręcz utraty zdrowia.
Drugi artykuł, napisany przez mgra Patryka Toczyńskiego, ma tytuł Zagrożenia ekologiczne Pomorza Gdańskiego w dyskursie naukowym oraz medialnym, co szczególnie wyraźnie wskazuje na rolę jednocześnie współczesnych naukowców, jak i publicystów w kształtowaniu odpowiedzialnego podejścia do przyrody (Fragment Wstępu).
