Książka stawia sobie za cel próbę wyznaczenia nowej estetyki dramatycznej opartej na lustrzano-ekranowej grze. Autorka pokazuje możliwie pokaźne podejście, łącząc wszelkie ścieżki interpretacji, które zmierzają ku literaturze i teoriopoznawczej scenie dramatu istnienia. Próbuje nakreślić sytuację, w której występowanie luster i ekranów w dramacie współczesnym charakteryzuje kryzys technik mimetycznych odwołujących się do metafory „powieści – zwierciadła przechadzającego się po gościńcu, a zmierza w kierunku prezentacji cyklu zanikania lustrzanej głębi. Świat stał się równocześnie przemierzanym traktem i drugą stroną lustra, komfortowym gościńcem i trudną opowieścią o nim. Autorka wprowadza własne koncepcje – kolażowej tożsamości medialnej, obrazów masek pustki, idei ekranowego modelu komunikacyjnego, wreszcie zarysu lustrzano-ekranowej estetyki. Ukazuje, jak z pozoru genologiczne pojęcia stają się określeniami teoriopoznawczymi, jednocześnie wyznaczając lustrzano-ekranową estetykę dramatów współczesnych. W opisie tej nowej estetyki przywoływane są najnowsze dramaty, czasem prawie nieznanych dramaturgów, jak np. Krzysztofa Rudowskiego, Pawła Sali, Roberta Kucharskiego, Pawła Jurka czy Jacka Suta oraz klasyków, takich jak Tadeusz Różewicz, Witold Gombrowicz, Witkacy, Samuel Beckett i Jean Genet.
- Autorzy: Błaszczak Monika
- Ciężar: 0,48
- Format: 16.5x23.5cm
- ISBN: 9788376540849
- Języki: polski
- Kod wydawcy: 21211
- Miejscowość: Poznań
- objętość: 280
- Oprawa: Miękka
- PKWiU: 58.11.1
- Rok wydania: 2009
- rodzaj publikacji: KS
- Wydawca: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk
- Wysokość: 15
