Przedmiotem rozważań zawartych w niniejszej monografii jest metodyka kształtowania systemów dystrybucji ładunków w aspekcie oceny skuteczności procesów przewozowych, a w szerszym sensie – procesów wykonywanych w systemach dystrybucji celem realizacji dostawy do odbiorcy.
Poza wyszczególnionymi relacjami skuteczność będzie rozumiana jako miara oceny systemu dystrybucji ładunków w ujęciu kosztowym, technicznym i środowiskowym. Rozważając systemy dystrybucji ładunków należy posiadać na uwadze sporo aspektów tej działalności.
System dystrybucji ładunków to układ składników, którego celem jest przemieszczanie ładunków w sposób optymalnie zorganizowany i wydajny. Na efektywność przewozu ma wpływ niemało czynników – to nie tylko pojazdy, kierowcy i ładunki, ale także infrastruktura czy regulacje prawne.
Realizacja usługi musi być oceniana, a ocena ta powinna uwzględniać zależności wszelkich komponentów i wieloaspektowość problemu. Jedne aspekty oceny dotyczą zasobochłonności, inne skuteczności, a jeszcze inne oceny jakości.
Dotyczy to na dodatek zagadnień negatywnego oddziaływania transportu na otoczenie.