Książka pokazuje różne sfery działań włoskiego futurysty, jednego z najważniejszych artystów międzynarodowej awangardy, malarza, rzeźbiarza, scenotechnika, architekta, grafika.
Katalog ukazuje Prampoliniego jako prawdziwie wszechstronnego artystę, człowieka teatru, w którego świadomości i działalności w jakiejkolwiek ze sztuk pojawia się w tle cała sztuka.
Poszczególne teksty przygotowane do ogłoszenia wyszły spod pióra wytrawnych autorów, poruszających się luźno w zakresie wybranej problematyki, niekiedy są to autorzy szeroko znani w świecie, żeby wymienić tylko bodaj najsławniejszych, jak Gnter Berghaus, Maria Elena Versari, Giovanni Lista czy David Rifkind, który pisze o Prampolinim jako architekcie. [] Wedle mojego zdania nie zabrakło ani jednego naprawdę ważnego problemu wskazanego przez tytuł wystawy i katalogu.
Z recenzji prof. Dr. Hab. Lecha Sokoła
Choć książka ukazuje przeróżne sfery działań artystyczno-architektonicznych Prampoliniego, to autorzy koncentrują się głównie na zagadnieniach związanych z oddziaływaniem futuryzmu na teatr jego estetykę, (sceno)technikę i kształtowanie przestrzeni. Drugim widocznym znaczeniem recenzowanej książki jest spore ukazanie wpływu, jaki na polski teatr wywarł za sprawą Prampoliniego włoski futuryzm. To, co dotychczas wydawało się w naszym teatrze międzywojnia zjawiskiem marginalnym i incydentalnym, zostało ukazane jako silna formacja awangardowa, w zdecydowany sposób kształtująca awangardowe myślenie o technologii i przestrzeni scenicznej. Dopełnieniem tomu są dwa publikowane po raz pierwszy w języku polskim teksty Enrico Prampoliniego oraz wspomnienia Jalu Kurka i Jana Brzękowskiego ze spotkań z artystą. Nieocenionym uzupełnieniem książki są bogate materiały ikonograficzne, z których zdecydowana większość jest publikowana [w Polsce] po raz pierwszy.
Z recenzji prof. Dr hab. Małgorzaty Leyko
Katalog ukazuje Prampoliniego jako prawdziwie wszechstronnego artystę, człowieka teatru, w którego świadomości i działalności w jakiejkolwiek ze sztuk pojawia się w tle cała sztuka.
Poszczególne teksty przygotowane do ogłoszenia wyszły spod pióra wytrawnych autorów, poruszających się luźno w zakresie wybranej problematyki, niekiedy są to autorzy szeroko znani w świecie, żeby wymienić tylko bodaj najsławniejszych, jak Gnter Berghaus, Maria Elena Versari, Giovanni Lista czy David Rifkind, który pisze o Prampolinim jako architekcie. [] Wedle mojego zdania nie zabrakło ani jednego naprawdę ważnego problemu wskazanego przez tytuł wystawy i katalogu.
Z recenzji prof. Dr. Hab. Lecha Sokoła
Choć książka ukazuje przeróżne sfery działań artystyczno-architektonicznych Prampoliniego, to autorzy koncentrują się głównie na zagadnieniach związanych z oddziaływaniem futuryzmu na teatr jego estetykę, (sceno)technikę i kształtowanie przestrzeni. Drugim widocznym znaczeniem recenzowanej książki jest spore ukazanie wpływu, jaki na polski teatr wywarł za sprawą Prampoliniego włoski futuryzm. To, co dotychczas wydawało się w naszym teatrze międzywojnia zjawiskiem marginalnym i incydentalnym, zostało ukazane jako silna formacja awangardowa, w zdecydowany sposób kształtująca awangardowe myślenie o technologii i przestrzeni scenicznej. Dopełnieniem tomu są dwa publikowane po raz pierwszy w języku polskim teksty Enrico Prampoliniego oraz wspomnienia Jalu Kurka i Jana Brzękowskiego ze spotkań z artystą. Nieocenionym uzupełnieniem książki są bogate materiały ikonograficzne, z których zdecydowana większość jest publikowana [w Polsce] po raz pierwszy.
Z recenzji prof. Dr hab. Małgorzaty Leyko
Tytuł Enrico Prampolini. Futuryzm, scenotechnika.. Autor praca zbiorowa Wydawnictwo Muzeum Sztuki w Łodzi EAN 9788363820589 ISBN 9788363820589 Kategoria Literatura, Sztuka ilość stron 330 Format 270x220x35 mm Rok wydania 2017 Oprawa broszurowa
