Koncepcja rodzinnej fenografii, której podporządkowały swój namysł nad dorobkiem literackim Ferenc, Jankowskiego, Janko i Wieczorek, pozwala na ogląd dwuaspektowy, uwzględniający równocześnie rozmiar jednostkowy badanych tekstów, jak i ich wzajemną kontekstowość.
Obu modelom lektury sprzyja klarowna kombinacja publikacji - poszczególne segmenty poświęcone tytułowym bohaterom książki z sukcesem wpisują się w stan badań na ich temat, stwarzając jednocześnie strukturę potencjalnie dialogową, to jest opartą na podmianie wątków i wniosków, której może podjąć się czytelnik pracy.
Tę swoistą,,kłączowatość", którą podpowiada /Fenografia rodzinna/, wypada uznać za jej największą zaletę, odzwierciedla ona bowiem model literatury pojmowanej jako system naczyń połączonych, którego podstawą funkcjonowania jest nieprzerwanie toczony, Bachtinowski z ducha, dialog i alternacja myśli.
(*Z recenzji dr hab. Iwony Gralewicz-Wolny*) Tytułowa,,fenografia" rozumiana jest tu jako badanie literacko zakodowanych rodzinnych interakcji, rekonstrukcja odbywającego się w tekstach dialogu rodziców i ich dzieci, tropienie śladów rodzinnej autorecepcji, ujawniającej wzajemne zależności i inspiracje.
U podstaw tej wielopodmiotowej i wielokrotnie (poetycko i prozatorsko) relacjonowanej opowieści leżą dramatyczne wydarzenia wojenne w rodzinnej wsi Sochy, które - jak przekonująco pokazują autorki - ukształtowały życie i pisarstwo nie tylko Teresy Ferenc, lecz zorganizowały wyobraźnię albo stały się negatywnym punktem odniesienia także dla form pisarskich pozostałych członków rodziny.
(*Z recenzji dr hab. Prof. UAM Joanny Grądziel-Wójcik*) * Katarzyna Wądolny-Tatar* - profesor idealny w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie. Kieruje Katedrą Poetyki i Teorii Literatury oraz Pracownią Literatury dla Dzieci i Młodzieży.
Autorka książek: /Metaforyka oniryczna w liryce Młodej Polski/ (2006), /Kołysanka w liryce XX i XXI wieku. Emergencja gatunku literackiego/ (2014). Współredaktorka kilku wieloautorskich monografii, a także rocznika,,Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis.
Studia Poetica". Napisała ponad pięćdziesiąt naukowych artykułów dotyczących genologii i tropologii literackiej, polskiej poezji XX i XXI wieku, prozy kobiet, utworów dla dzieci i młodzieży (z analizą tekstu i ilustracji), których tematyka wyznacza kręgi jej badawczych zainteresowań.
* Małgorzata Klimczuk* - absolwentka Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, ukończyła studia z zakresu edytorstwa na kierunku filologia polska. W swoich pracach dyplomowych poświęcała uwagę poezji kobiecej, konfrontując ją z męską dykcją i wpisując w zagadnienia poetyki.
Pozostając wierną tej problematyce, w planach ma napisanie rozprawy doktorskiej.
