Góralki taterniczki turystki

Laureatka 7. Międzynarodowego Konkursu najlepszE WYDAWNICTWA O GÓRACH 2022 - III miejsce w kategorii Wydawnictwa Popularnonaukowe, Monografie inne Laureatka Konkursu na Książkę Górską Roku 2022 w kategorii Biografie, Eseje, Szkice, Opracowania Naukowe i Popularnonaukowe Monografia Góralki, taterniczki, turystki. Kobiety w literaturze o Tatrach do 1939 roku stanowi swoistą herstory (terminem tym określa się narracje, które w historycznej refleksji szczególnie uwzględniają kobiety), w której autorka dokonuje próby usytuowania bohaterek i autorek w historii literatury o Tatrach z punktu widzenia równocześnie męskiego wzorca, jak i samodzielnej roli kulturotwórczej, jaką odgrywają. Punktem wyjścia analizy zgromadzonego w monografii materiału, obejmującego okres do 1939 roku, stało się wyodrębnienie najszczególniej wyrazistych i specyficznych typów kobiet w zależności od odgrywanych przez nie ról społecznych i ich rozległych i najróżniejszych związków z przestrzenią Tatr i Zakopanego. W pracy wyszczególniono następujące typy: góralki, rezydentki, a także gościnie (taterniczki i turystki wysokogórskie, narciarki, kuracjuszki, wczasowiczki). Selekcję zgromadzonego materiału źródłowego obejmującego utwory etnograficzne, wspomnieniowe i publicystyczne, a także reprezentującą zróżnicowane obiegi literackie i przeróżną gatunkowo twórczość beletrystyczną przeprowadzono w odniesieniu do tych reprezentatywnych typów oraz w nawiązaniu do typowych relacji z przestrzenią wysokogórską i podhalańską, w jakie wchodzą bohaterki. Analiza materiału prowadzi do charakterystyki wskazanych grup, zawierającej ich ewolucję i opis funkcji i znaczenia pań: po pierwsze, w literaturze o Tatrach z perspektywy jednocześnie jej rozwoju, jak i obrazu świata przedstawionego, po drugie, w życiu społecznym, popularyzacji aktywności w przestrzeni i budowaniu wizerunku regionu i kształtowaniu się lokalnych mitów.