Jest to drugie wydanie książki z 2012 roku, zwiększone o dwanaście nowych wykładów, wygłoszonych przez autora w Instytucie Matematyki Uniwersytetu Gdańskiego w latach 2012–2015. Wykłady poprzedza niedługi rys historyczny teorii węzłów.
Pierwsze cztery wykłady dotyczą tradycyjnej teorii węzłów, są omówione węzły kratowe, ruchy Reidemeistera, relacje Taita pomiędzy grafami i splotami, kolorowanie Foxa i kolorowanie kwandlami, wielomian Jonesa i nawias Kauffmana węzłów, wielomian HOMFLYPT i wielomian Kauffmana dwóch zmiennych.
Wykłady V–XIII dotyczą w szczególności homologii struktur dystrybutywnych, mających swe korzenie w idei wraka oraz kwandla. Są one prędko się rozwijającym narzędziem w teorii topologii położenia, w tym w tradycyjnej i wyżej rozmiarowej teorii węzłów.
Ostatnie osiągnięcia w teorii homologii kwandli i innych struktur rozdzielnych są ważnym komponentyem postępowej teorii węzłów. Świeże wykłady, XIV–XXV, są ściśle związane z poprzednimi, zwiększają je, lecz nie powtarzają.
szczególnie warto zwrócić uwagę na wykład XXII, jako iż dotyczy on nowych, choć elementarnych, wyników, które autor otrzymał w marcu 2014: konstrukcji q-wielomianu drzewa z korzeniem, ściśle związanego z nawiasem Kauffmana dla splotów.
W dodatkach omówiono homologię krat rozdzielnych i zagadnienia związane z wieloczłonowymi homologiami struktur rozdzielnych (np. Algebr Boole'a).
