Niniejsza powieść jest pierwszym tomem z serii Królowe autorstwa istotnie poczytnej pisarki brytyjskiej Alison Weir. Napisana w oparciu o wnikliwe badania książka przenosi czytelnika w realia burzliwej epoki Tudorów i przybliża losy Katarzyny Aragońskiej, pierwszej żony Henryka VIII, z nowej i zarazem nad wyraz interesującej perspektywy. Sportretowana w powieści bohaterka jawi się jako energiczna i silna kobieta, która z kruchej księżniczki przeobraziła się w odważną i znaczącą władczynię.
Katarzyna Aragońska ma zaledwie szesnaście lat, kiedy stawia stopę na angielskiej ziemi. Jako córka Izabeli i Ferdynanda, konkretnych Królów Kastylijskich, jest upragnioną kandydatką na żonę dla następcy angielskiego tronu, Artura Tudora, w którego ojcu wielu widziało parweniusza i uzurpatora. I aczkolwiek małżeństwo zostaje zawarte, Arturowi nie będzie dane założyć korony, ponieważ umiera niedługo po ślubie.
Stęskniona za matką i opłakująca zmarłego przedwcześnie brata Katarzyna pozostaje sama na nieznanej ziemi, gdzie wszystko jest obce – język, obyczaje, a choćby pogoda. Zdana na łaskę i niełaskę teścia, Henryka VII, egzystuje w warunkach nielicujących z godnością księżniczki i musi walczyć o miłość. Tym razem bowiem gorącym i szczerym uczuciem obdarza młodego i przystojnego szwagra. Mimo że ukochany Henryk odwzajemnia jej afekt i nawet dochodzi do zaręczyn, droga do małżeństwa okazuje się wyboista i kręta z woli panującego króla.
Na szczęście cierpliwość Katarzyny zostaje nagrodzona – po śmierci teścia może poślubić ukochanego i zostać królową Anglii. Uczucie, jakie łączy ją i Henryka VIII jest szczere, lecz pojawiają się siły zagrażające ich małżeństwu, a choćby przyszłości dynastii. Dzieci, których z taką nadzieją oczekiwała, umierają, a Henryk ulega urokowi jej dwórki, Anny Boleyn. Katarzyna musi teraz podjąć ostateczną walkę – o utrzymanie małżeństwa i o swoją godność.
Z historii wiemy, w jakich okolicznościach Katarzyna Aragońska umierała. Ta fascynująca powieść demonstruje nam, jak żyła.
