Książka Macieja Rajewskiego jest pierwszym w polskim piśmiennictwie naukowym opracowaniem poświęconym dokonaniom badaczy brytyjskich reprezentujących orientacje dyfuzjonistyczną w antropologii kultury.
bez dwóch zdań wypełnia ona istotna lukę w naszej wiedzy z zakresu historii myśli antropologicznej przełomu XIX i XX wieku. Autor podejmuje ambitna próbę,,krytycznej rehabilitacji" trzech najwybitniejszych reprezentantów dyfuzjonizmu: Williama H.
R. Riversa, G. Elliota Smitha i Williama J. Perry'ego, opierając się na całości ich dorobku obejmującego prawie 100 tekstów, w tym około 20 książek. Dokonuje również wnikliwego przeglądu krytycznych analiz dyfuzjonizmu pióra badaczy historii wiedzy.
Przewodnią teza rozprawy jest założenie, iż dyfuzjonizm brytyjski wypracował całkowitą, dynamiczną, procesualną koncepcję rozwoju społeczno-kulturowego i w związku z tym powinien być postrzegany jako nurt bardziej naukowotwórczy pod względem metodologicznym i analitycznym niżeli dokonania przedstawicieli szkoły ewolucjonistycznej z tego samego okresu.
Oryginalność podejścia autora wyraża się między innymi w wykorzystaniu koncepcji procesualizmu w ujęciu Dorothy Emmet dla celów wnikliwej, szczegółowej analizy interpretacji myśli dyfuzjonistycznej. Publikacja jest adresowana do szerokiego kręgu czytelników zainteresowanych kumulatywnym charakterem rozwoju wiedzy, inspiracjami przedstawicieli minionych pokoleń, które okazują się standardami we współczesnym myśleniu o uprawianiu nauki.
Książka jest ciekawą lekturą dla antropologów, socjologów i przedstawicieli innych nauk o życiu społecznym i kulturze. [z recenzji dr. Hab. Jacka Schmidta, prof. UAM] Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
