Oparta na historii więźniarki obozu Auschwitz-Birkenau, Dity Kraus, opowieść o nastolatce, która ryzykowała życie, żeby ocalić magię literatury w piekle Holokaustu. Ma zaledwie czternaście lat i wytatuowany na ręce numer 73 305.
Dita przyjechała do Auschwitz-Birkenau transportem z getta w Terezinie. Razem z matką i ojcem trafiła do tak zwanego obozu rodzinnego. To jedyne miejsce w „fabryce śmierci", w którym dzieci i ich rodzice mogą mieszkać razem.
Jedyne, w którym działa tajna szkoła, z niewidzialnymi tablicami i zeszytami, lekcjami wypowiadanymi szeptem i przerywanymi, niczym dzwonkiem, brutalnymi rewizjami. Ale książki są prawdziwe. Osiem rozlatujących się tomów.
Każdy na wagę ludzkiego życia. Najmniejsza biblioteka świata. Dita została ich strażniczką, codziennie przenosi je do bezpiecznej kryjówki, za każdym razem kładąc na szali własne życie. Głęboko poruszająca opowieść o odwadze wykuwanej w strachu, nadziei, która nie gaśnie choćby w trakcie najczarniejszego mroku, i ocalającej mocy słowa.
"W bloku 31 (w obozie zagłady Auschwitz), póki istniał, przebywało 500 dzieci razem z grupą więźniów pełniących funkcję „opiekunów" i mimo bezkompromisowej kontroli funkcjonowała tam tajna biblioteka dziecięca.
Naprawdę śladowa: skatalogowanych w niej było osiem książek, wśród nich „Historia świata" H. G. Wellsa, podręcznik rosyjskiego i podręcznik geometrii analitycznej (…). Pod koniec dnia książki, razem z innymi skarbami, takimi jak lekarstwa czy okruchy jedzenia, przekazywane były pod opiekę starszej dziewczynki, której zadaniem było ukryć je każdego wieczoru w innym miejscu." Alberto Manguel, The Library at Night "To książka warta polecenia równie jak „Noc" Eliego Wiesela czy „Dziennik" Anny Frank.
Raz przeczytana, na za każdym razem zapadnie w pamięć." "School Library Journal" "Podobnie jak „Złodziejka książek" Markusa Zusaka jest to złożona powieść o dojrzewaniu, gwarantująca pełną emocji lekturę.
Ważna jako cenne świadectwo epoki Holokaustu." "Booklist" Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
