Poruszająca opowieść o tym, jak dużo siły czerpiemy z rzeczy zwykłych i prostych uczuć, ile radości daje nam nasza codzienność - lecz także o tym, jak to wszystko może błyskawicznie zostać nam odebrane. Roma Ligocka, autorka bestsellerowych książek, wraca do historii swej rodziny i świata, który zaginął.
Wraca jednak w niezwykły i niekonwencjonalny sposób. Rok 1938. Anna Abrahamer zajmuje się domem, ogrodem, wyczekuje narodzin swojej wnuczki Romy. Latem wyrusza w pierwszą w życiu podróż na Lazurowe Wybrzeże.
Jeszcze cieszy się codziennością, urokami świata, jeszcze wierzy w przyszłość swoją i swoich bliskich. Jednocześnie czuje już narastającą wokół niepewność, zbliżającą się katastrofę... Rok 2020. Roma Ligocka, wnuczka Anny, wyrusza w podróż do Nicei.
Zamierza wrócić do opowieści o swej rodzinie, dopisać do niej ostatnie karty. Chce pójść śladami babci, napisać za nią pamiętnik, przywrócić czas, który przeminął, przepiękny, nieodgadniony, przedwojenny...
Tam właśnie, w Nicei, zaskakuje ją pandemia i nagle jej los i losy Anny Abrahamer w zdumiewający i niespodziany sposób splatają się ze sobą. Autorka zabiera nas w przeszłość, do roku 1938. To tu, w Krakowie, spokojnie i szczęśliwie żyje jej żydowska rodzina, a ona sama właśnie przychodzi na świat.
Roma Ligocka całe życie nosiła w sobie wyobrażenie domu pełnego ciepła, zapachu smakowitych potraw i ciast, domu, którego sama nie miała... Dzisiaj prezentuje nam jego urok, prezentuje krakowskie ulice i ogrody, zapomniane zwyczaje, modę, kolory czasów minionych.
Ale autorka nie odwraca także wzroku od teraźniejszości, od naszego codziennego wysiłku, i konieczności radzenia sobie z nią. Powieść niosąca przesłanie: jesteśmy, dopóki pamiętamy, a najważniejsze, co mamy, jest teraz.
