Prezentowana monografia stanowi studium politologiczne poświecone ewolucji polityki bezpieczeństwa europejskich państw neutralnych i bezaliansowych. Analizie zostały poddane jednocześnie ogólne założenia tej polityki, jak i strategie obronne Austrii, Irlandii, Finlandii, Szwajcarii i Szwecji.
Ukazano istotę przemian od neutralności do bezaliansowości/postneutralności. Dokonano także uogólnień odnoszących się do roli i znaczenia tej grupy państw w kontekście funkcjonowania wojskowego obszaru UE.
Szczególny nacisk został położony na zbadanie metod regulowania się poszczególnych państw neutralnych i bezaliansowych do nieustannie ewoluujących założeń Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony UE (WPBiO).
Praca wspiera się na założeniu, iż neutralność/postneutralność nie może być traktowana jedynie jako opcja polityki zagranicznej i bezpieczeństwa, lecz winna być traktowana także jako element tożsamości narodowej, wyraz określonych wartości i związanych z tym ról międzynarodowych.
