Wspomnienia "Z pamiętnika internowanego" autorstwa Waldemara Mikulca są opisem przeżyć z internowania w okresie stanu wojennego młodego studenta polonistyki. Trafił on do ośrodków odosobnienia w Krakowie, Nowym Wiśniczu i Rzeszowie-Załężu.
W swoich spisanych po zwolnieniu z internowania pamiętnikach opisał doświadczenia i życie codzienne od momentu zatrzymania 14 grudnia 1981 r., aż do 29 kwietnia 1982 r. Na łamach prezentowanych wspomnień zrelacjonowane zostały warunki życia w ośrodkach odosobnienia, harmonogram dnia internowanych, stosunki z innymi zatrzymanymi, funkcjonariuszami Służby Bezpieczeństwa i Straży Więziennej.
Waldemar Mikulec opisał także jak internowani spędzali czas. Demonstruje także przeróżne formy stawiania oporu wobec władzy komunistycznej i narzucanych rygorów życia więziennego. Wspomnienia zostały opracowane i opatrzone aparatem naukowym.
Są one cennym źródłem historycznym dotyczącym zagadnienia internowania jako jednej z form komunistycznych represji wobec działaczy opozycyjnych w okresie stanu wojennego.
