Łodzie latające Blohm und Voss 138 (Bv 138) stanowiły podstawowe uzbrojenie jednostek rozpoznawczych niemieckiego lotnictwa morskiego. Złowróżbny widok Bv 138 był dla marynarzy alianckich zwiastunem rychłego ataku "wilczego stada" niemieckich U-bootów albo ataku samolotów bombowych i torpedowych Luftwaffe.
Bv 138 operowały na ogół z baz w Norwegii na trasie konwojów do Murmańska i Archangielska. Działały także z terenów Francji oraz na Morzu Czarnym i na Morzu Śródziemnym. Jedna łódź latająca Bv 138 MS (Minensuch lub Mausi) została przypasowana do zwalczania min magnetycznych.
Bv 138 z racjki kształtu kadłuba był popularnie nazywany "Der fliegende Holzschuh" czyli "latający drewniany sabot". Ze wstępu