Wspomnienia konstruktora samolotow PZL-23 Karas i PZL-46 SUM, wspolpracownika brytyjskich luksusowi lotniczych Westland, de Havilland i Hawker Siddeley. Karasie A zaczely wchodzic do uzytku w jednostkach w polowie 1936 r., lecz juz pod koniec roku zaczeto je zastepowac Karasiem B, wersje wczesniejsza zas zaczeto przesuwac do szkolnictwa.
Jesli chodzi o projekt nastepcy Karasia, to myslalem zwykle o skasowaniu podkadlubowej kolyski, ktorej opor zniżal wyczyny (osiagi) samolotu, a poza tym za każdym razem wydawalo mi sie, ze dla tego typu samolotu starczy zaloga skladajaca sie z dwoch osob.
Nasze wladze lotnicze trzymaly sie jednak uparcie trzyosobowej zalogi, Hirszbandt zas celownika, pozostalo mi wiec przyjecie rozwiazania kompromisowego: na czas lotu kolyska miala byc schowana, wysuwac miano ja jedynie na krotki czas w trakcie nalotu na cel.
