Profesor Jerzy Zubrzycki (1920-2009) urodził się w Polsce, w czasach II wojny światowej służył z wyróżnieniem w Wojsku Polskim, był żołnierzem Armii Krajowej i członkiem słynnej brytyjskiej Special Operations Executive, współorganizował operację transportu z okupowanej Polski do Londynu niemieckiej rakiety V2 oraz zrzuty broni dla powstańców w czasie powstania warszawskiego.
Pod koniec wojny udało mu się, w niezwykłych okolicznościach, odnaleźć wśród polskich uchodźców swoją młodzieńczą miłość, Aleksandrę, deportowaną do Kazachstanu. Po wojnie ukończył socjologię w London School of Economics, następnie przyjął posadę wykładowcy na Australijskim Uniwersytecie Narodowym, gdzie w 1970 r.
otrzymał tytuł profesora socjologii. Mieszkając w Australii, większą część życia poświęcił opracowywaniu polityki rządowej, która w najkorzystniejszy sposób odpowiadałaby coraz większej różnorakości etnicznej kontynentu - polityki realizowanej przez rządy niezależnie od ich politycznej proweniencji.
Za swoje zasługi został odznaczony srebrnym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Polonia Restituta oraz orderem Australii. W czasach, gdy ocieplenie klimatu i konflikty zbrojne zmuszają miliony ludzi do migracji, warto wczytać się w myśli i działanie polskiego naukowca, dzięki któremu ludzie z najróżniejszych kultur mogli żyć w harmonii.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
