o interesująca książka, przedstawiająca jeszcze jedną, niedużo znaną metodę pracę z osobami ze spektrum autyzmu. Powstała ona w ramach pierwszej edycji studiów podyplomowych Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie Diagnoza i terapia osób z autyzmem, a także Wczesne wspomaganie rozwoju dzieci z autyzmem i ich rodzin.
W budowaniu relacji społecznych i rozwijaniu komunikacji potrzebna jest dostatek i spontaniczność, a do tego konieczne jest doświadczanie wielu różnorodnych relacji z ludźmi. Taką sposobność osobom ze spektrum autyzmu daje praca metodami niedyrektywnymi, które są prawie nieznane w Polsce.
Niedyrektywność rozumiemy tu jako antonim dyrektywności, czyli dawania wskazówek, wytyczania innowacyjnania, wskazywania. Mistrzem takiej pracy była Hanna Olechnowicz. Pisząc o niedyrektywności, oprócz postawy niekierowania zachowaniem dziecka, Olechnowicz kładła nieszablonowy nacisk na jakość podmiotowej relacji pomiędzy dzieckiem i terapeutą, relacji pełnej uważności, zaangażowania, intuicji i wielu kompetencji. W pracach tej autorki odnajdujemy bezwarunkowy szacunek dla każdego dziecka, przekonanie, iż wie ono najlepiej, co jest korzystne dla jego rozwoju.
Prezentowana książka jest próbą przedstawienia Czytelnikowi tych metod pracy z dzieckiem z autyzmem, które uznano za wartościowe ze względu na ich aspekt niedyrektywności i budowania relacji. Niedyrektywność jako sposób pracy z dzieckiem często spotyka się z krytyką, nad wyraz z powodu obdarzania dziecka dużym zakresem swobody. Celem tej publikacji nie jest odpieranie ataków, a jedynie przedstawienie koncepcji pracy z osobami z autyzmem w powszechnie obowiązującym paradygmacie humanistycznym.
W budowaniu relacji społecznych i rozwijaniu komunikacji potrzebna jest dostatek i spontaniczność, a do tego konieczne jest doświadczanie wielu różnorodnych relacji z ludźmi. Taką sposobność osobom ze spektrum autyzmu daje praca metodami niedyrektywnymi, które są prawie nieznane w Polsce.
Niedyrektywność rozumiemy tu jako antonim dyrektywności, czyli dawania wskazówek, wytyczania innowacyjnania, wskazywania. Mistrzem takiej pracy była Hanna Olechnowicz. Pisząc o niedyrektywności, oprócz postawy niekierowania zachowaniem dziecka, Olechnowicz kładła nieszablonowy nacisk na jakość podmiotowej relacji pomiędzy dzieckiem i terapeutą, relacji pełnej uważności, zaangażowania, intuicji i wielu kompetencji. W pracach tej autorki odnajdujemy bezwarunkowy szacunek dla każdego dziecka, przekonanie, iż wie ono najlepiej, co jest korzystne dla jego rozwoju.
Prezentowana książka jest próbą przedstawienia Czytelnikowi tych metod pracy z dzieckiem z autyzmem, które uznano za wartościowe ze względu na ich aspekt niedyrektywności i budowania relacji. Niedyrektywność jako sposób pracy z dzieckiem często spotyka się z krytyką, nad wyraz z powodu obdarzania dziecka dużym zakresem swobody. Celem tej publikacji nie jest odpieranie ataków, a jedynie przedstawienie koncepcji pracy z osobami z autyzmem w powszechnie obowiązującym paradygmacie humanistycznym.
Tytuł Niedyrektywność i relacja Autor praca zbiorowa Wydawnictwo Fraszka Edukacyjna Sp. Z o.o. EAN 9788363766207 ISBN 9788363766207 Kategoria Logopedia i pedagogika, Pedagogika liczba stron 140 Format 16,5x23,9 cm Rok wydania 2014 Oprawa broszurowa
