Nowa psychologia dysleksji nie jest drugim wydaniem Psychologii dysleksji, lecz jej w całości nową wersją. Jej głównym celem jest przedstawienie czytelnikom najnowszych zmian w rozumieniu zjawiska, wyników nowych badań i aktualnych trendów dotyczących diagnozy i terapii tego zaburzenia.
W Nowej psychologii dysleksji w porównaniu z jej pierwszą wersją czytelnik odnajdzie: - rozbudowaną tematykę ryzyka dysleksji, zwłaszcza z uwzględnieniem rodzinnego ryzyka, dotychczas rzadko w Polsce omawianego, - część poświęconą mechanizmom czytania oraz prezentację modelu nabywania czytania i pisania w języku polskim, - rozbudowaną część dotyczącą diagnozowania i interwencji, stanowczo omówienie narzędzi diagnostycznych i procedur diagnozowania.
Na nowo spojrzymy na dysleksję z perspektywy modelu biopsychospołecznego, modyfikując użytkowany wcześniej model opisu zaburzeń rozwojowych autorstwa Uty Frith (1985), m.in. Poprzez wprowadzenie modelu wieloczynnikowego Bruce’a F.
Penningtona (2009). „Nowa psychologia dysleksji to perfekcyjne kompendium najmocniej aktualnej wiedzy na temat trudności w czytaniu i pisaniu. Odpowiada na zapotrzebowanie społeczne, zwykle ze strony profesjonalistów pracujących z dziećmi, którzy z przeróżnych powodów nie mogą w sposób adekwatny realizować zadań stawianych przed nimi poprzez system edukacji.
Jest to także książka ważna dla osób pracujących w obszarze nauki – stanowi bowiem idealny, systematyczny przegląd współczesnych badań nad dysleksją, w oparciu o skrupulatnie wyselekcjonowaną, bogatą literaturę.
Z lektury monografii wyłania się złożony obraz omawianego zaburzenia. Jednym z pierwszych problemów jest konieczność uporządkowania wiedzy na temat zjawiska dysleksji rozwojowej, choćby ze względu na niejednolitą terminologię oraz przeróżne sposoby definiowania, co Autorka realizuje systematycznie i skrupulatnie.” Z recenzji dr hab.
Anety R. Borkowskiej, prof. UMCS
