bez dwóch zdań pracę napisano z rozmachem i badawczą pasją, a autorzy wykazali się nie tylko erudycją wykraczającą poza jedną wybraną specjalizację filozoficzną czy literaturoznawczą, lecz też odwagą w łączeniu przeróżnych obszarów problemowych, a także różnorodnych stylów refleksji.
Monografię Obcości. Szkice z filozofii i literatury trzeba uznać za cenną, ciekawą, lecz też prowokującą do dyskusji, próbę delimitacji i filozoficznego opisania obszarów wyznaczających szeroko rozumianą problematykę obcości.
Obszary te tworzą rozmaite konfiguracje, nie tylko z powodu interdyscyplinarności dyskursu służącego ich teoretycznemu wykładaniu oraz ich fenomenologicznej autoprezentacji. Są to bowiem obszary wielorako wplecione w kulturowy i filozoficzny dyskurs o człowieku i o jego świecie.
A jest to świat, którego obfitość, głębia i wielobarwność rozpoznawalne są w świetnym stopniu za sprawą kontrastów, wśród których obcość — nazywana, rozumiana i doświadczana — odgrywa rolę pierwszoplanową.— dr hab.
Witold Piotr Glinkowski, prof. UŁ
