Niekonwencjonalna książka Marcina Darmasa o blaskach i cieniach etosu rycerskiego w polskim filmie (na podstawie twórczości Wajdy, Munka i Skolimowskiego) jest lekturą nie tylko dla socjologów i kulturoznawców ¦ niewątpliwie wzbudzi także zainteresowanie współczesnych badaczy filmu i kinematografii.
Dlaczego Krzysztof Kolumb nie przerwał żeglugi do Indii i odkrył Amerykę? Dlaczego greccy hoplici nie używali łuków? Dlaczego Aleksander szeroki gardził tymi, którzy atakowali pod osłoną nocy? I co to ma wspólnego z filmami Andrzeja Wajdy, Andrzeja Munka i Jerzego Skolimowskiego? Elementem, który łączy te odległe zjawiska, są zachowania wymykające się racjonalnym kalkulacjom: honor, godność i odwaga ¦ etos rycerski.
To nieprawda, iż przestał istnieć w ciemnych wiekach przeciętnych. Żył nadal, a w wiekach XIX i XX zaczął się demokratyzować. Obywatel rycerz. Kształt socjologii filmu jest wędrówką po meandrach świata etosowego.
Według autora ciągle znajdują się ludzie, którzy stawiają sobie najwyższe kryteria etyczne. Co więcej, etos rycerski wciąż silnie spaja wspólnotę.
