Elena Poniatowska jest wybitną meksykańską pisarką i reportażystką, wywodzącą się z królewskiego rodu Poniatowskich. Stawiana w jednym rzędzie z Gabrielem Garcíą Márquezem, Mariem Vargasem Llosą, a także Carlosem Fuentesem, z którymi się przyjaźniła. W 2013 roku za swój dorobek została uhonorowana Nagrodą Cervantesa nazywanej hispanojęzycznym Noblem.
Rodzice Poniatowskiej do Meksyku przyjechali z Paryża, a pierwszym językiem Eleny był francuski. Zarówno ojciec Jean, jak i matka Paulette – pochodząca z arystokratycznej meksykańskiej rodziny – byli zaangażowani w antyhitlerowski ruch oporu.
Debiut Eleny Poniatowskiej przypadł na koniec lat pięćdziesiątych. W tamtym czasie niedużo kobiet pracowało w zawodzie dziennikarskim, a cenzura blokowała tematy zaangażowane społecznie. Jej udało się to zmienić. Dziś z reguły jest kojarzona
z walką o prawa grup najszczególniej narażonych na przemoc i wykluczenie: kobiety, ludność rdzenną, dzieci ulicy. Swym przykładem utorowała drogę wielu meksykańskim pisarkom i dziennikarkom. Jej książki były wielokrotnie nagradzane, tłumaczone na zróżnicowane języki, na dodatek na polski.
Magda Melnyk odwiedziła Poniatowską w Meksyku i poprzez sporo tygodni towarzyszyła jej w powszednim życiu, nagrywając dziesiątki godzin rozmów. Na tej podstawie powstała fascynująca biografia.
