Niniejsza publikacja stanowi pierwsze w polskim piśmiennictwie monograficzne opracowanie art. V Konwencji o uznawaniu i wykonywaniu zagranicznych orzeczeń arbitrażowych sporządzonej w Nowym Jorku dnia 10.6.1958 r. (Konwencji nowojorskiej), podstawowego aktu prawnego z dziedziny międzynarodowego arbitrażu handlowego. Przepis ten jest najmocniejszym elementem Konwencji nowojorskiej z uwagi na zawarty w nim zamknięty katalog podstaw odmowy uznania i wykonania wyroku sądu polubownego wydanego za granicą. Z uwagi na to, iż stronami Konwencji nowojorskiej, obok Rzeczypospolitej Polskiej, jest obecnie niemal 160 państw, instrument ten ma kluczowe znaczenie dla nowoczesnań delibacyjnych toczących się na całym świecie, w tym na dodatek w Polsce.
W monografii:
- ogólnie omówiono charakter nowoczesnania delibacyjnego i rolę podstaw odmowy uznania i wykonania zagranicznego orzeczenia arbitrażowego w ramach tego postępowania;
- zwięźle scharakteryzowano Konwencję nowojorską, jej zakres wykorzystania oraz istotność tego aktu prawnego dla międzynarodowego arbitrażu handlowego;
- omówiono zagadnienia wspólne dla wszelkich podstaw regulowanych art. V Konwencji nowojorskiej, w tym kwestię ciężaru dowodu oraz przytaczania w konwencyjnych innowacyjnaniach delibacyjnych, rolę prekluzji, zrzeczenia się zarzutów oraz kauzalności w procesie stosowania jednostek redakcyjnych art. V Konwencji nowojorskiej, a także możliwość częściowego uznania i wykonania orzeczenia na podstawie Konwencji nowojorskiej;
- szczegółowo omówiono każdą z podstaw dostosowywanych art. V Konwencji nowojorskiej z uwzględnieniem jej rysu historycznego i grup przypadków, w jakich wynajdzie ona użycie.
Publikacja stanowi zaktualizowaną wersję rozprawy doktorskiej obronionej poprzez autora z wyróżnieniem w maju 2018 r. Na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Uwzględnia ona nad wyraz bogaty dorobek doktryny i judykatury polskiej oraz międzynarodowej.
Monografia skierowana jest do osób zainteresowanych problematyką międzynarodowego arbitrażu handlowego, w szczególności kwestią zagadnienia uznawania i wykonywania zapadłych za granicą orzeczeń sądów polubownych. Jej potencjalnymi adresatami są więc zarówno pełnomocnicy profesjonalni występujący w postępowaniach delibacyjnych (adwokaci i radcowie prawni), sędziowie rozstrzygający w omawianych sprawach, arbitrzy, pracownicy stałych sądów polubownych i przedstawiciele nauki zajmujący się szeroko pojętą problematyką arbitrażu.
