"William James (1842-1910) amerykański pisarz, psycholog i filozof, twórca (a własciwie współtwórca wraz z Ch. Piercem) nurtu filozoficznego zwanego pragmatyzmem, który to temin wszedł do powszechnego wykorzystania jako synonim poręczności, realistyczności, rzeczowości.
Najogólniej mówiąc pragmatyści twierdzą iż prawdziwe są tylko te mysli, które sprawdzają się poprzez swe poręczne skutki. Do mistrzów Jamesa należą jednocześnie George Berkeley jak i David Hume i John Locke, natomiast uznawany jest on za filozofa bezdyskusyjnie antykantowskiego.
W swoim manifeście, najważniejszym obok ",Doświadczenia religijnego..", dziele czyli własnie w ",Pragmatyzmie", przedstawia James zręby swej filozofii. Jak pisze Tadeusz Gadacz w centrum jego pragmatystycznej doktryny znajduje się taka koncepcja natury ludzkiej, zgodnie z którą człowiek kieruje się w życiu typowo nastawieniem ergonomicznym.
Świadomość jest (...) czymś więcej aniżeli tylko poznaniem. Ma ona celowościowy charakter, który polega na wyborze przedmiotów ze względu na działanie i wewnętrzne potrzeby człowieka.W ",Pragmatyzmie", autor w sposób wyjątkowo wyraźny uwydatnia swoją koncepcję wedle której pokaźne jest nie odniesienie się do abstrakcyjnych teorii prawdy ale do ergonomicznych konsekwencji.
Warto czytać Jamesa - choćby z czystego pragmatyzmu! ale pamiętajmy także o ogromnym wpływie jaki wywarł ",Pragmatyzm", jamesa na takich myslicieli jak E. Husserl, M. Scheler czy H. Bergson."
